Afgelopen jaar was voor iedereen een zeer bijzonder jaar. En ook nu zitten we er nog middenin: het corona tijdperk. De hele wereld heeft er last van, op zijn eigen manier. Ondernemers raken hun toekomst kwijt, moeten verplicht veranderen van strategie en werknemers zitten gedwongen thuis, tussen hun kinderen, een poging te doen tot werken. Natuurlijk ontstaan er ook mooie initiatieven en leren mensen om mee te bewegen. Maar de algemene stemming is gelijk: we zijn er klaar mee!

Ook ik heb een grijze tijd beleefd. Niet direct covid-19 gerelateerd, maar dat hielp er ook niet bij. Als je tegen het einde van de btw-maand met je hoofd op tafel ligt en aan je vriend vraagt of je al dood mag….., dan weet je dat je je bedrijf anders moet gaan inrichten. Natuurlijk wil ik niet echt dood en ik wil ook geen grapjes maken over de dood. Het is mijn manier om mijn gevoelens te uiten. Het klinkt misschien overdreven, maar ik praat graag in overdrijvingen als ik iets heel erg niet meer wil.
Dankzij het coachingstraject dat ik samen met Priscilla Vreugdenhil doorliep, kreeg ik de bevestiging. Er MOET iets veranderen. Na diverse oefeningen bij Priscilla (wat een eye-openers waren dat! 😳 ) kwam ik aan bij hét belangrijkste antwoord en dat vond ik in het bos. De oefening ging in het kort als volgt:

Zoek een eigen plek en ‘ervaar’ deze plek. Wat valt me op? Wat zegt dat over mij? Waar ligt mijn uitdaging?
Ik zocht een pad op dat van het dicht begroeide bos naar een open plek loopt. Het zonlicht, de prachtige groene grasgrond, maar ook het pad richting de horizon, was wat mij opviel. De grenzen van het pad duidelijk aanwezig, met toch ook mogelijkheden om uit te wijken. Kenmerkend voor mijn persoonlijke leven. Maar wat mij overviel was het eenzame gevoel. “Ik wil daarheen, het pad aflopen. De uitdaging aangaan en in beweging zijn. Maar ik voel me ook moe en heb geen puf. Ik kan en wil het niet meer alleen doen.” Een duidelijke uiting van verlangen en tegelijk wat me tegenhoudt in mijn groei.

En zo kwam ik tot de ontdekking dat ik heel erg graag NIET meer de hele tijd alles ALLEEN wil doen. Maar hoe dan…hoe ga je verder vanaf dit punt? Ook dat besprak ik met Priscilla en besloot om dit verlangen even de tijd te geven. Open te staan voor het onbekende, met mijn verlangen in het achterhoofd.
En hop, daar kwam het universum al met een zetje in de goede richting. Suzan de Wit benaderde mij via Instagram en kwam met het idee om met andere Moneybird adviseurs te gaan samenwerken. Lang verhaal kort: dit was de geboorte van het zeer succesvolle Moneybird Mastermind.

De Moneybird Mastermind bestaat uit vier Moneybird experts die maandelijks bij elkaar komen om te sparren en overleggen over alles wat met ons vak te maken heeft. De vier dames zijn:
– Suzan de Wit met ZZPerfect
– Daphne Lie met D-Ly Boekhoudacademie
– Monique Holgen met administratiekantoor Holgen
– En ik dus: Angeline met AEsh

Onze conclusie was al vrij snel dat we allemaal behoefte hadden aan gelijkgestemde in hetzelfde vak. We hebben ieder onze eigen specialiteiten, waardoor we elkaar kunnen aanvullen en ondersteunen. Daarnaast is het heerlijk om met elkaar te kunnen praten over wat je zoal bezighoudt als ondernemer. Ik heb er veel aan en het vult een leegte die ontstaan is in de afgelopen jaren als zzp’er. Helemaal nu met de corona-maatregelen.
Ik ben de dames van de Moneybird Mastermind enorm dankbaar voor het vertrouwen die we onderling delen. Het pad naar het open veld voelt een stuk minder eenzaam!

Ik ben blij met de keuze die ik heb gemaakt afgelopen jaar, om het coachingstraject bij Priscilla te gaan volgen. Zij heeft feilloos aangevoeld wat ik nodig had om te kunnen groeien. Zij maakt van ‘one day‘ met passende oefeningen ‘day one‘, zoals ook zo mooi op haar muur staat. Ik ben haar dankbaar voor wat zij mij geleerd heeft en raad haar van harte aan!
Vragen over je loopbaan of zin in een nieuwe uitdaging? Neem contact op met Priscilla Vreugdenhil, loopbaanadvies en coaching (Bennekom/Ede).

De energie is weer gaan stromen en er staat een mooie toekomst te wachten. Ik heb duidelijk in beeld waar ik heen wil en hoe ik dat ga aanpakken. Er zullen onvoorziene hobbels in het pad zitten, maar daar ben ik nu niet meer bang voor. Ik hoef het niet (meer) alleen te doen!

Als laatste wil ik nog het volgende delen:
‘May you never forget how far you have come and the miles it took just to get to this place’